Er bestaan verschillende regels over hoe je een goede conversatie kunt houden. Hieronder staan een aantal regels beschreven. Mijn taalgebruik is een beetje belerend, maar dat lijkt onlosmakelijk verbonden te zijn met etiquette.
Onderbreken van een verhaal
Mensen onderbreken in hun verhaal is onbeleefd. In het boek Esquire Etiquette (1954) worden twee manieren beschreven over hoe je mensen kunt onderbreken. De eerste vorm is door mensen midden in hun zin te onderbreken, dit is natuurlijk makkelijk te voorkomen. Je wacht gewoon tot de ander klaar is met praten voordat jij wat zegt. Vragen of iemand klaar is is niet zo verstandig. Dit geeft impliciet aan dat je aan het wachten was tot hij klaar was met praten en je dus niet bepaald geïnteresseerd was in zijn verhaal.
De andere vorm van onderbreken begint vaak met “..dat herinnert mij aan..” of “..nu je het zegt, ik had laatst..”. Onbewust geeft dit weer dat je niet geïnteresseerd bent in het verhaal van de spreker en alleen je eigen verhaal wilt vertellen. Behoorlijk onbeschoft dus.
Natuurlijke onderbrekingen in een verhaal komen regelmatig voor. Bijvoorbeeld wanneer de bel gaat en nieuwe gasten arriveren. Het is dan beleeft om je eigen verhaal te onderbreken. Een beleefd iemand zou je later vragen je verhaal af te maken.
Of beter nog, de nieuwkomer introduceren en een korte samenvatting van je verhaal geven je daarna vragen je verhaal te vervolgen. Soms is de situatie er niet naar om je verhaal af te maken. Probeer anderen dan niet je verhaal op te dringen met “..Zoals ik net al probeerde te vertellen..”.
Richt je tot iedereen
Richt je gesprek niet tot een persoon in een groep, maar betrek iedereen. Het is niet bepaald galant om mensen buiten te sluiten in je conversatie. Praat dus ook alleen over onderwerpen die iedereen in de groep kan begrijpen. Wanneer je verhalen verteld over een situatie waar niet iedereen bij was, is het beleefd om aan deze mensen de situatie even kort uit te leggen.
Vertel niet al je gevoelen aan iemand die je net hebt ontmoet. Alhoewel het voor jezelf misschien oplucht om te vertellen wat je dwars zit, is het voor de ander ontzettend vervelend.
De overtreffende trap
Probeer elkaars verhalen niet te overtreffen. Wanneer iemand iets leuks heeft meegemaakt is het niet de bedoeling dat jij direct iets gaat vertellen wat nog leuker is. Beter is het om eerst uitgebreid interesse te tonen in wat diegene heeft meegemaakt.
Vraag nooit of je iemand verveelt met je verhaal. Ze zullen zich ongemakkelijk voelen omdat ze misschien ongeïnteresseerd leken te zijn in jouw verhaal. Beter is het om op de lichaamstaal van de ander te letten en op basis daarvan je verhalen aan te passen.
Naast de dingen die je beter niet kunt doen zijn er ook elementen die wel deel uitmaken van een gesprek. Ten eerste moet je nadenken voordat je spreekt, probeer in ieder geval te voorkomen dat je een oordeel uitspreekt over iets waar je geen verstand van hebt.
Probeer meer te luisteren dan te praten. Iedereen wil graag zijn verhaal vertellen en hier aandacht voor krijgen. Vergeer echter niet dat een conversatie uit meer dan één persoon bestaat en jijzelf dus ook af en toe een verhaal moet vertellen.
Als laatste is het belangrijk dat je op een natuurlijke manier praat. Probeer je verhaal niet te vertellen met veel dure woorden die niet bij je passen. Ook niet wanneer je op een gala bent, of te gast bent op en diner. Het is beter om jezelf te zijn, dan een rol te spelen die niet bij je past. Of zoals Esquire Etiquette het verwoorde:
“And forget about the supposedly gallant phrases like ‘Allow me’ and ‘After you’. It is not etiquette to say things the long way or the fancy way. Be yourself. Be a man.”
Ga terug naar: Introductie vrouwen versieren
1 reactie
Reacties zijn gesloten.