Actief leren van het verleden

Actief leren en menselijke superioriteit

Het is onze universele natuur die waarde geeft aan bepaalde dingen en mensen. Menselijk leven, bezitter van de universele natuur, is mysterieus en onschendbaar, maar we omheinen het met bestraffingen en wetten. Alle wetten ontlenen dus hun reden van bestaan aan deze universele natuur; alle drukken min of meer een gebod uit dat ontsprongen is vanuit deze oppermachtige en ongelimiteerde essentie. Bezittingen nemen de ziel over, het bedekt belangrijke spirituele feiten, en instinctief proberen we bezit vast te houden en te verdedigen met zwaarden en wetten.

De duistere aanwezigheid van dit feit kan elke dag gezien worden. De aanspraak der aanspraken; het pleidooi voor educatie, voor gerechtigheid, voor liefdadigheid, de beginselen van vriendschap en liefde, en voor heroïsme en grandeur die toebehoren aan het domein van zelfvertrouwen. Het is opmerkelijk dat we onwillekeurig dingen interpreteren alsof we superieur zijn. Universele geschiedenis, dichter en romantici verliezen zelfs in hun ‘stateliest pictures’ onze aandacht niet, voelen ons nergens een indringer, of dat iets bedoelt is voor betere mannen dan ons zelf; het is eerder zo dat we ons in hun grootste verhalen het meest thuis voelen. Alles wat Shakespeare zegt over de koning resoneert met datgene wat iemand denkt over zichzelf. We sympathiseren in de grote momenten van de geschiedenis, in de grote ontdekkingen, de grote weerstanden en de voorname welstand van mensen; – omdat hun wetten waren vastgesteld, de zee ontdekt was, land was gevonden, alsof hun daden door ons waren gedaan, alsof wij hetzelfde hadden gedaan of aangemoedigd in deze situatie.

Verborgen leerpunten

We hebben dezelfde interesse in een goede conditie en een goed karakter. We eren de rijken, omdat ze de vrijheid, macht en gratie lijken te hebben die we gepast voor de mensheid en onszelf achten. Dus alles wat geschreven is door de Stoic^, Oosterse of moderne schrijvers, beschrijft voor elke lezer zijn eigen idee, beschrijft zijn onbereikte maar bereikbare zelf. Alle literatuur beschrijft het karakter van een wijs man. Boeken, monumenten, afbeeldingen en conversaties zijn beelden waarin iemand gelaatstrekken vindt in hoe hij gevormd wordt. De stilte en elegantie prijzen en spreken hem aan, en hij is gestimuleerd waar hij ook heen gaat alsof gevormd door zijn eigen zinspelingen. Een bereidwillig iemand hoeft dus nooit te zoeken naar eigen zinspelingen of lof in redevoeringen. Hij hoort dus de aanbeveling van niet hemzelf maar het karakter dat hij zoekt, in elk woord dat verteld is betreffende karakter, in elk feit of in elke omstandigheid, in de stromende rivier of ruisende mais. Er is gekeken naar het prijzen, hulde aangeboden, liefde uit stille natuur, uit de bergen en het licht.

Actief leren

Laat ons de zinspelingen van de geschiedenis vandaag gebruiken. De student moet geschiedenis leren op een actieve manier, zodat hij zijn eigen leven kan beschouwen. Zo boeiend dat de muze van de geschiedenis orakels zal spuwen, zoals nooit gehoord door diegene die zichzelf niet respecteren. Ik verwacht niet dat iemand geschiedenis op een goede manier leest, die denkt dat wat ooit gedaan is in een ver verwijderd tijdperk , bij mannen wiens naam ver weerklonk, een diepere betekenis heeft dan wat hij vandaag doet.

Interpretatie actief leren van het verleden

Ralph Waldo Emerson beschrijft dat, wanneer we actief geschiedeis verhalen lezen, we veel kunnen ontdekken over wie we zijn en wat we kunnen worden. Of zoals hij het zelf beschreef: geschiedenis beschrijft voor elke lezer zijn eigen idee, beschrijft zijn onbereikte maar bereikbare zelf.

Deze tekst is een vrije vertaling van het Essay Natuur, van Ralph Waldo Emerson. Voor een overzicht van alle vertalingen, klik hier. Voor het volgende deel uit deze vertaling klik hier.

^Stoïcisme is een leerschool ontstaan vanuit Hellenistische filosofie en gesticht in Athene door Zeno van Citium in de derde eeuw voor Christus. Het Stoïcisme betoogt dat destructieve emoties voortkomen vanuit fouten in onze beoordeling van anderen, en dat een verstandig iemand of iemand van morele en intellectuele perfectie geen last heeft van deze emoties. (Het Hellenisme verwijst naar een oud-Griekse periode van 330 to 31 voor Christus. In deze periode rekende Augustus met Cleopatra en Marcus Antonius. Deze periode kende een internationale cultuur die was ingeleid door veroveringen Alexander de Grote. Met Hellenisme wordt ook wel een Griekse culturele invloed bedoelt, aangezien Hellas staat voor Grieks).

 

Gepubliceerd op
Gecategoriseerd als Lifestyle

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.