Over wat de hamster miljonair verkeerd deed. Een parabel van het leven.
De Hamster Miljonair
Er was eens een hamster. Niet zomaar een hamster, maar een naargeestige hamster. Elke dag zat hij in zijn kooitje. ’s Morgens las hij zijn krant, ook al kunnen hamsters helemaal niet lezen, at hij zijn brokjes en rende hij de hele dag in zijn hamsterwiel. Om ’s avonds weer wat brokjes te eten voor hij ging slapen. De hamster was niet bepaald gelukkig. Hij moest de hele dag werken voor hij nieuwe brokjes kreeg.
Een aantal maanden gingen voorbij. Op een gegeven moment dacht de hamster bij zichzelf, ‘wanneer ik meer brokjes krijg en een groter hok heb wordt ik vast gelukkig’. Met dit goede voornemen in zijn achterhoofd ging hij elke dag nog harder aan het werk. Van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat rende hij in zijn hamsterwiel. De hamster werd steeds beter in het rennen.
Op een gegeven moment werd zijn droom werkelijkheid. Hij kreeg een grotere kooi en nog betere brokjes om te eten. De hamster was gelukkig, maar hij moest wel hard blijven rennen om zijn nieuwe kooi te behouden.
De Wijze Vlinder
Op een dag toen de hamster druk aan het rennen was, landde er een vlinder op zijn kooi. De vlinder bleef zitten en sloeg de hamster gade. ‘Wat ben ik goed bezig he!’, riep de hamster uit in zijn enthousiasme, en probeerde nog even extra hard te rennen. De vlinder zat daar maar en de hamster werd na een tijdje nieuwsgierig waarom de vlinder niks deed. ‘Hé vlinder’, zei de hamster ‘moet jij niet werken of zo?’.
De vlinder keek de hamster belangstellend aan en vroeg in plaats daarvan aan hem: ‘waarom werk je zo hard?’. Waarop de hamster antwoorde: ‘Nou..als ik niet werk, kan ik mijn mooie hamsterkooi niet betalen en voel ik me ongelukkig’. De vlinder zei niets en vloog vrolijk wiekend weg door een openstaand raam.
De volgende dag, toen de hamster net zijn brokjes op had, landde de vlinder weer op zijn kooitje. De vlinder zei tegen hem: ‘Ik hoef niet te werken, elk najaar spaar ik bloemzaden op, die ik vlak bij mijn huisje zaai. Het volgende jaar heb ik dan mijn eigen tuintje waarin bloemen groeien. Zoveel zelfs dat ik mijn bloemen kan verkopen’.
Dit zette de hamster aan het denken. Wanneer hij zijn eigen eten kon laten groeien, hoefde hij minder hard in zijn hamsterwiel te rennen om in zijn huisje te blijven wonen. Vlakbij zijn kooitje stond een grote bloempot met zand, daar kon hij zijn brokjes in poten, zodat hij hiervan kon eten. Hij zei tegen de vlinder: ‘Eigenlijk zou ik graag minder hard willen rennen in mijn hamsterwiel. Maar, ik zit in een kooi en ik kan niet bij die bloempot komen!’. De vinder zei tegen hem: ‘Niemand zal ooit helpen om uit je eigen kooitje te komen. Alle andere hamsters zijn bang dat je zult slagen, en zullen jaloers zijn wanneer het je zou lukken’.
Ontsnapping
Die nacht kon de hamster niet slapen. Ook al begreep hij de vlinder niet helemaal, hij bleef maar denken aan een eigen bloempot-tuintje. Nadat hij lang had wakker gelegen besloot de hamster iets te doen, wat maar weinig hamsters ooit gedurfd hadden: uit zijn kooitje stappen. Alleen het idee al maakte hem bijna moedeloos. Hij moest eerst naar boven klauteren, dan zijn pootje door de tralies steken om vervolgens het hendeltje over te halen. Maar hij had nu zijn doel gezet. Eerste dingen eerst dacht hij. Om naar boven te klimmen, moest hij eerst heel sterk zijn. De komende weken deed de hamster aan kracht training. Na het rennen ging hij de hamsterkooi opdrukken tot hij niet meer kon.
Op een gegeven moment was hij er gewoon klaar voor. Hij stopte wat zaadjes in zijn wangen, nam een aanloop en klom omhoog. Hij stak zijn pootje door de tralies en haalde het hendeltje over. Trillend van vreugde rende hij naar de bloempot en stopte gelijk zijn zaadjes in de grond. Eindelijk had hij zijn doel gehaald. Toen hij terugkeek naar zijn kooitje, snapte hij niet dat hij daar heel zijn leven in had gezeten. Hoe kon hij niet gezien hebben dat zijn kooi een deur had waardoor hij naar buiten kon.
De hamster ging druk aan het werk om meer zaadjes te planten. Hij wou graag van de hamstermolen af zijn. Hij wou graag de vlinder bezoeken die hem geholpen had. Dus ging hij hard aan het werk. Hij plantte zijn zaadjes en werd al gauw de rijkste hamster van de buurt. Andere hamsters keken naar hem op. Algauw was hij de les van de vlinder vergeten. Hij had een grotere kooi gekregen en elke dag rende hij trouw op en neer om zijn brokjes te poten en water te geven.
De Kooi
Op een gegeven moment, toen de hamster de krant weer zat te lezen, zat de vlinder weer op zijn kooi. ‘Hey vlinder!’, zei de hamster ‘Ik had je willen opzoeken en je vertellen wat ik bereikt heb’. Waarop de vlinder hem teleurgesteld aankeek en zei: ‘Kun je niet zien dat je een nieuwe kooi hebt gebouwd? Je rent nog steeds elke dag heen en weer om je nieuwe kooi te kunnen betalen en om andere hamsters te laten zien hoe goed je wel niet bent’. ‘Maar’, zei de hamster ‘wat doe ik dan verkeerd?’.
De Les
De vlinder zei tegen de hamster dat de waarde van je leven niet wordt bepaald door hoeveel geld je hebt of hoe groot je kooi is, maar door hoeveel liefde je kunt geven aan anderen.
Totaal verbouwereerd door wat de vlinder had gezegd, kwam de hamster eindelijk tot zichzelf. Hij ging in een kleine kooi wonen, met een deurtje erin die makkelijk opengaat. Hij werkte niet meer zo hard en gaf advies, liefde en aandacht aan alle hamsters die hij kende en nog leerde kennen. Hij hiepl anderen zoals de vlinder hem had geholpen. Andere hamsters volgden zijn voorbeeld en zagen in dat een grotere kooi uiteindelijk van weinig waarde was in het leven. En eindelijk had de hamster tijd om de vlinder op te zoeken.