Wat is een midlifecrisis?
Een midlifecrisis is een begrip afkomstig uit de psychologie en is een verzamelnaam voor de psychologische ontwikkelingsfase die mensen doormaken tussen de 35 en 50 jaar. In de meeste gevallen leunt de leeftijd eerder aan bij mensen die de 50 jaar naderen. Dit is de leeftijd waarop je geconfronteerd wordt met persoonlijke en diepe vragen omtrent je leven, de zin van het leven, wat wil ik doen met mijn leven,… . Vragen die vereisen om diep in jezelf en de wereld rondom je te gaan graven op zoek naar antwoorden.
20%
Iedereen maakt deze midlife door, maar niet iedereen komt echt terecht in wat men een crisis noemt. 20% van de mensen maken deze midlifecrisis wel door. Deze midlifecrisis is eigenlijk niet meer dan het trachten weg te rennen van wie je bent. Iemand vlucht voor negatieve gedachten, patronen en situaties uit het verleden door hierop niet aangepast gedrag te vertonen. Je kunt het eigenlijk zien als iemand die met zijn verleden in het reine moet komen. Pas als dit gebeurd is kan men weer ver met zijn leven, en gaan denken aan de toekomst. Bij de meeste mensen duurt het toch wel enkele jaren alvorens ze over deze crisis heen zijn. Mensen maken soms spottende opmerkingen over mannen die opeens gaan motorrijden, vreemdgaan,… maar in werkelijkheid kan het voor de naaste omgeving heel moeilijk zijn.
Veel voorkomend gedrag
Er zijn een aantal kenmerken waaraan je kan herkennen of iemand een midlifecrisis doormaakt.
- Iemand die opeens 180° draait en niemand herkent het gedrag van de persoon nog.
- Irrationele beslissingen nemen voor iemand die altijd heel rationeel handelde.
- Zeggen dat de gevoelens voor de partner voorbij zij.
- Verschillende nieuwe liefdes hebben.
- Gezin achterlaten.
- Geen kritiek kunnen aanvaarden.
- Niet meer bereikbaar zijn voor een gesprek, enige vorm van contact.
- Onvrede over werk.
- Onvrede over het leven, is dit wat ik wil.
- Vreemde blik in de ogen, koele diepe ogen.
- Iets anders willen maar niet weten wat.
- Egoïstisch zijn.
- Partner de schuld geven.
- Zich gedragen als een puber.
- Zich leeg voelen.
- Het gevoel hebben dat dit hen overkomt, en dat ze niet weten hoe er iets aan te veranderen.
- Geen normen, waarden of fatsoen meer hebben.
- De balans willen opmaken van een half leven.
- Euforische of manische trekken vertonen.
Pas als iemand weer wakker wordt uit de midlifecrisis kan er gedacht worden aan herstel, en kan men de balans op gaan maken van wat er allemaal is misgegaan en hoe men het gaat herstellen als gezin. In sommige gevallen is het mogelijk dat een midlifecrisis een koppel uit elkaar drijft omdat men elkaar niet meer begrijpt of ook maar herkent.
Hoe aan te pakken?
Het is belangrijk om je niet te focussen op de negatieve kenmerken van de midlifecrisis van jezelf of je partner. Het is een fase, een proces waardoor je heen moet, maar onthoud dat het altijd weer beter wordt. Je moet door die zure appel heen. Probeer steun uit je omgeving te aanvaarden, ook al wil je dat misschien liever niet. Het is belangrijk om net nu niet te gaan vervreemden van je vrienden en familie. Tijdens een midlifecrisis word je gedwongen om na te gaan denken over je leven. Het is niet altijd slecht om daarbij stil te staan, al heeft alles een einde en is het niet goed om je erover dood te piekeren. Probeer positief om te gaan met je midlifecrisis. Vraag je af wie je bent en wat je echt gelukkig maakt. Naar geluk kan je streven en misschien vind je door deze vragen wel het antwoord op wat je met de rest van je leven wil gaan doen.
Succes!!